Wyniki badań:
Przeprowadzone badania laboratoryjne i symulacje komputerowe wykazały, że zastosowanie przesłony pod emiterem nawadniającym ogranicza znacznie odpływ grawitacyjny poniżej przesłony w początkowej fazie nawodnienia (do 3. godzin dla piasku luźnego, a do 6. godzin dla piasku gliniastego lekkiego). Zastosowanie przesłony spowodowało zwiększenie zasięgu nawadniania w kierunku poziomym na głębokości zainstalowania przesłony, dla piasku luźnego, o wartość równą w przybliżeniu, szerokości tej przesłony. Wielkość uwilgotnienia w kierunku pionowym, nad przesłoną w porównaniu do doświadczenia bez przesłony, dla piasku luźnego, wzrosła średnio o 8,7%. W piasku gliniastym lekkim zastosowanie przesłony spowodowało nad nią wzrost uwilgotnienia gruntu średnio o 7,3%. Nie zaobserwowano natomiast zwiększenia zasięgu uwilgotnienia w kierunku poziomym dla piasku gliniastego lekkiego.
Wnioski do praktyki:
Stwierdzono, że wpływ przesłon na uwilgotnienie dla gleb luźniejszych jest znacznie większy niż dla gleb zwięzłych. Przeprowadzona symulacja komputerowa wykazała, że zastosowanie przesłon nieprzepuszczalnych pod instalacją nawadniającą oraz zastosowanie regulowanego dopływu wody do emiterów nawadniających, umożliwia utrzymanie zadanej wilgotności gleby i ogranicza straty wody.
