Wyniki badań:
Zmiana podciśnienia roboczego z 50 do 42 kPa powoduje obniżenie wartości większości parametrów ciśnieniowych ale nie zostaje przekroczona granica wartości tych parametrów niezbędnych do zapewnienia prawidłowych warunków doju. Zdecydowanie najgorszymi parametrami ciśnieniowymi podczas badań charakteryzował się kolektor o najmniejszej pojemności komory mlecznej Vk=150 cm3 HCC 150. Najkorzystniej wypadły kolektory Classic 300, TF 350, Uniflow 2, Diamond (Vk=300, 450, 420, 480cm3). Potwierdzają one swoją przydatność do doju znacznie redukując wahania podciśnienia, przepływy zwrotne zapewniając w ten sposób stabilniejsze warunki ciśnieniowe w aparacie podczas doju co oznacza mniej agresywne działanie podciśnienia na strzyk oraz lepszy masaż strzyka. Wykazano dużą korelację pomiędzy intensywnością przepływu powrotnego a parametrami ciśnieniowymi w komorze podstrzykowej i w kolektorze. Wykazano, że zależność taka występuje także w aparatach o zwiększonych komorach mlecznych i przy szczytowych przepływach mleka Qm >5 kg/min w odniesieniu dla szeregu parametrów ciśnieniowych aparatów udojowych.
Wnioski do praktyki:
Dój aparatem bańkowym jest możliwy i wskazany przy obniżeniu podciśnienia nawet do 42 kPa po zastosowaniu wydajnej pompy próżniowej zapewniającej stabilne podciśnienie robocze. Zaleca się jednak stosowanie aparatów udojowych z elastycznymi gumami strzykowymi o różnicy ciśnień dotyku TPD 6? 8 kPa i o dużej średnicy krótkich przewodów mlecznych (powyżej 14 mm) oraz kolektorów o dużej pojemności. Badania potwierdziły, że aparaty klasyczny (kolektor HCC150 cm3) i Clasic Westfalia nie zapewniają bezpiecznych dla gruczołu mlekowego warunków doju ze względu na wysokie przepływy zwrotne w krótkim przewodzie mlecznym, dochodzące do 0,15 Ns. Najniższe wartości przepływów zwrotnych uzyskano dla aparatu SAQC i Harmony, mieszczące się w przedziale 0,02? 0,05 NS.