Wyniki badań:
Na podstawie przeprowadzonych analiz statystyczno-genetycznych stwierdzono, że do najwyżej plonujących na poziomie standardowym należą odmiany pszenicy jarej Jasna i Nawra, przy czym bardziej stabilną w plonowaniu okazała się odmiana Jasna. Niestety Torka zaliczana do grupy odmian elitarnych odznaczała się najniższym plonem i małą stabilnością w obu wariantach uprawy. Zarówno w wariancie intensywnym, jak i standardowym, odmiany pszenicy ozimej, Kobra i Jawa odznaczały się wyższym plonowaniem w porównaniu do pozostałych obiektów. Wysoka stabilność odmiany Jawa w wariancie intensywnym wskazuje, że genotyp powinien być zalecany do uprawy na Dolnym Śląsku.
Wnioski do praktyki:
Znaczne różnice w plonach genotypów w niektórych miejscowościach wskazują na konieczność badania nowych odmian w wielu środowiskach ze względu na istotną interakcję genotypowo-środowiskową.
Ujawnienie reakcji odmian na czynniki środowiskowe jest możliwe tylko w doświadczeniach ścisłych prowadzonych w różnych lokalizacjach i ciągłości badań w kolejnych sezonach. Powtarzanie się określonej reakcji odmian w latach pozwala na ich ocenę i ewentualną rekomendację.
Szeroki zestaw odmian zalecanych do uprawy, różniących się wieloma cechami rolniczo użytkowymi daje duże możliwości wyboru odmiany najbardziej przydatnej w określonym gospodarstwie. Będzie to miało konkretny wymiar ekonomiczny. Respektowanie makro i mikrorejonowej reakcji odmian pozwala uniknąć ryzyka znacznych strat plonu, nawet do kilkudziesięciu procent.
