Wyniki badań:
W badaniach wykazano, że zarówno kwitnące rośliny w mieszance (facelia błękitna, gorczyca biała, kolendra siewna), jak i pozostawienie pasów naturalnie zachwaszczonych w obrębie plantacji buraków cukrowych skutecznie przywabiają owady pożyteczne. Liczebność owadów pożytecznych (zarówno drapieżnych, jak i pasożytniczych) w dużym stopniu zależała od ilości kwiatów na pasach mieszanki i chwastów. Stwierdzono również większą różnorodność gatunkową owadów pożytecznych w siedlisku bardziej urozmaiconym florystycznie. Obserwowane na roślinach buraka cukrowego owady szkodliwe (gł. mszyce) w otoczeniu roślin kwitnących występowały w znacznie mniejszej liczbie w porównaniu do kontroli (uprawy buraków bez sąsiedztwa roślin kwitnących).
Podobne wyniki uzyskano w badaniach nad wpływem uprawy współrzędnej kapusty brukselki z jęczmieniem jarym. W uprawie współrzędnej obserwowano znacznie więcej owadów pożytecznych, zarówno drapieżnych, jak i pasożytniczych. Uprawa dodatkowej rośliny (jęczmienia jarego), zapewniała korzystniejsze warunki do rozwoju biedronek, bzygów, parazytoidów i innych pożytecznych. W konsekwencji zwiększona liczebność owadów pożytecznych przyczyniła się do znacznej redukcji populacji szkodników zasiedlających rośliny brukselki
Wnioski do praktyki:
Podsiewanie miedz oraz uprawa współrzędna stwarzają korzystne warunki do rozwoju owadów pożytecznych, a niesprzyjają rozwojowi owadów szkodliwych. W efekcie wzmaga to naturalny opór i przeciwdziała nadmiernemu wzrostowi liczebności populacji szkodników roślin uprawnych i wpływa na ograniczenie zużycia chemicznych środków ochrony roślin w uprawie buraków cukrowych oraz w uprawie kapusty brukselki.
Uzyskane wyniki badań mogą znaleźć zastosowanie w gospodarstwach ekologicznych i produkujących w systemie integrowanym.
