Wyniki badań:
rzepaku. Maksimum liczebności smuklikowatych było zbieżne z okresem kwitnienia. Pszczoła miodna oblatywała plantację rzepaku najbardziej równomiernie, natomiast pszczoły dzikie były skupione w części pola przylegającej do lasu, gdzie prawdopodobnie gniazdują.
Wnioski do praktyki:
Przedstawione wyniki wskazują na ogromne zagrożenie zatruciami na rzepaku pszczół dzikich, a szczególnie trzmieli podlegających ścisłej ochronie gatunkowej. Wczesnowiosenne, powszechne stosowanie w praktyce insektycydów do zwalczania chowaczy łodygowych i słodyszka rzepakowego winno być ściśle ograniczone tylko do preparatów o krótkim kilkugodzinnym okresie prewencji
