Wyniki badań:
W warunkach hamowania odpływu wody ze zmeliorowanego obiektu, a także dopuszczenia do okresowego rozwoju roślinności w korycie cieku, następuje poprawa jakości wód gruntowych i powierzchniowych, zmniejsza się ilość biogenów oraz poprawiają warunki tlenowe - szczególnie w wodach płynących. Urządzenia drenarskie włączone do dobrze eksploatowanego systemu melioracyjnego nie zmniejszają dyspozycyjnych zasobów retencji gruntowej w okresie wegetacyjnym
Wnioski do praktyki:
Na użytkach rolnych położonych w dolinach małych rzek nizinnych pokrytych utworami przepuszczalnymi zaleca się stosowanie grawitacyjnych systemów nawadniających, ze szczególnym udziałem metod wykorzystujących lokalne zasoby wodne, czyli nawodnienia z zasobów odpowiednio kształtowanej retencji gruntowej.
Całoroczne sterowanie zasobami retencji gruntowej przez regulowanie stanu wód w ciekach przy pomocy urządzeń piętrzących powoduje przekształcenie układu hydraulicznego między zwierciadłem wody powierzchniowej a wodą gruntową. W tych warunkach uzyskuje się odpowiednio wyższe stany wód gruntowych i uwilgotnienia gleb, zahamowanie lub zmniejszenie tempa obniżania się poziomu wód gruntowych w dolinie, ograniczenie odpływu i okresowe zasilanie doliny wodą infiltrującą z cieku, a w konsekwencji poprawę warunków siedliskowych sprzyjających wzrostowi plonowania roślin.
