Wyniki badań:
Szczepy gatunku C. famata najbardziej różniły się zdolnością do utylizacji kwasu mlekowego i cytrynowego oraz szybkością wzrostu na tych źródłach węgla oraz na laktozie, a także poziomem aktywności pozakomórkowych enzymów proteolitycznych i lipolitycznych. Z kolei wśród uzdolnionych zarówno proteolitycznie jak i lipolitycznie drożdży C. lipolytica największe szczepowe różnice obserwowano w zakresie aktywności wzrostu przy niskiej aktywności wody i niskiej temperaturze. Szczepy C. lipolytica w przeciwieństwie do szczepów C. famata nie produkowały toksyn killerowych, a większość z nich była wrażliwa na toksyny killerowe produkowane przez dzikie drożdże występujące w serach.
Badania przeprowadzone w warunkach naśladujących środowisko sera podczas dojrzewania pokazały konieczność stosowania szczepów C. lipolytica opornych na toksyny killerowe, jako starterów do produkcji serów.
