Wyniki badań:
Keratynoliza piór w wysokim stopniu uzależniona jest od możliwości syntezy proteinaz i keratynaz przez bakterie. Stwierdzono, że enzymy te najwyższą aktywność wykazują w odczynie alkalicznym, w temp. 50-55°C, w obecności jonów Ca++ oraz czynników redukujących. Niektóre z nich (B.polymyxa B20) stanowią mieszaninę metaloproteinaz tiolowych i serynowych oraz alkalicznych keratynaz. W ciągu czterodobowej hodowli bakterie rozkładały 35-45 % keratyny piór, natomiast po 14 dobach całkowicie ją upłynniały.
Wnioski do praktyki:
Scharakteryzowano uzdolnienia keratynolityczne bakterii glebowych zaliczanych do rodzajów Bacillus i Sarcina (Micrococcus) wykorzystujących keratynę piór kurzych jako źródła węgla i azotu w podłożu. Zdolności keratynolityczne badanych bakterii glebowych mogą być podstawą opracowania szczepionek do kompostowania odpadów keratynowych, co przyspieszy ich utylizację i umożliwi wykorzystanie na cele nawozowe i inne.
