Wyniki badań:
Wynalazek dotyczy sposobu otrzymywania suchego nośnika z unieruchomionymi drobnoustrojami. Istota wynalazku polega na tym, wycierkę ziemniaczaną o wilgotności od 80 do 90%, rozdrabnia się i formuje w cząstki o kształcie walca, następnie poddaje się suszeniu znaną metodą w złożu fontannowym, stosując temperaturę powietrza suszącego 80-130°C oraz prędkość powietrza suszącego w zakresie 5 - 11m/s. Na tak wytworzony nośnik nanosi się zawiesinę drobnoustrojów, w proporcji masowej 2:1
i ponownie poddaje się suszeniu w złożu fontannowym, stosując temperaturę powietrza suszącego 30-65°C i prędkość powietrza suszącego w zakresie 5 - 11m/s.
Zaletą wynalazku jest możliwość zagospodarowania wycierki ziemniaczanej, będącej odpadem poprzemysłowym przy produkcji skrobi ziemniaczanej, przy czym nośnik otrzymany sposobem według wynalazku, jest w 100% biodegradowalny.
