Wpływ współrzędnej uprawy łubinu żółtego z pszenżytem jarym na skład chemiczny i gromadzenie składników mineralnych w nasionach i resztkach rozbiorowych
| Nazwa wydziału |
Wydział Przyrodniczo-Technologiczny |
| Tytuł pracy |
Wpływ współrzędnej uprawy łubinu żółtego z pszenżytem jarym na skład chemiczny i gromadzenie składników mineralnych w nasionach i resztkach rozbiorowych |
| Autorzy |
dr hab. inż. Marcin Kozak, dr hab. inż. Władysław Malarz, prof. dr hab. Adam Kotecki |
| Rok zakończenia |
2004 |
| Słowa kluczowe |
rozbiorowe, p-t, resztki, nasiona, jare, pszenżyto, łubin, żółty, p-t |
| Wyniki badań |
Nasiona tradycyjnej odmiany łubinu żółtego Teo, w porównaniu z samokończącą odmianą Markiz miały wyższą wartość energetyczną, zawierały więcej białka ogółem i tłuszczu surowego, a mniej włókna surowego, popiołu surowego i bezazotowych związków wyciągowych. W miarę zwiększania udziału pszenżyta w mieszance łubinu żółtego odmiany Teo obniżała się w nasionach i ziarnie pszenżyta zawartość białka ogółem |
| Wnioski dla praktyki |
Wydajność białka ogółem z 1 ha uprawy z nasion i ziarna pszenżyta kształtowała się na podobnym poziomie dla odmiany Markiz uprawianej w siewie czystym i współrzędnej uprawy z pszenżytem przy wysiewie na 1 m2 80 lub 60 nasion łubinu, natomiast z odmiany Teo uzyskano najwyższą wydajność z siewu czystego.
Wydajność energetyczna plonu nasion ze współrzędnej uprawy łubinu Markiz z pszenżytem jarym była najwyższa w czystym siewie pszenżyta, natomiast dla odmiany Teo najlepsze efekty uzyskano przy wysiewie na 1 m2 40 lub 20 nasion łubinu lub w siewie czystym pszenżyta. Resztki pożniwne łubinu i pszenżyta (słoma + ścierń + korzenie) wzbogacały glebę przede wszystkim w N - 32 i K- 55 kg/ha
|
| Obszary zastosowań wyników badań |
rolnictwo i leśnictwo |
| Całość pracy lub jej część została zgłoszona do ochrony patentowej |
Nie |
Widok do druku
Zadaj pytanie
